Charyzmat proroctwa jest jednym z darów Ducha Świętego; to mówienie w Imieniu Boga ku zbudowaniu ludzi, ku ich pokrzepieniu i pociesze (1 Kor 14,3); to wygłaszanie tego, co Pan chce powiedzieć swoim dzieciom - Bóg chce nas w ten sposób zapewnić, że jest żywy i wciąż realnie obecny pośród nas, że troszczy się o każdego i nie są Mu obojętne lub obce żadne nasze osobiste czy wspólnotowe problemy.

Proroctwo to głos samego Jezusa, który chce mówić do nas, oprócz tradycyjnych sposobów (np. przez Słowo Boże, książki, drugiego człowieka, otaczający świat przyrody, sytuacje i wydarzenia życiowe itd.), także w sposób bezpośredni przekazując swoja Wolę przez wybranych ludzi. Osoby, które przekazują Słowa Pana i czuwają nad ich wypełnieniem, to prorocy, którzy w sposób szczególny są wezwani do wrażliwości na natchnienia Ducha Świętego, szukania i przekazywania Jego Woli, czuwania nad proroczym Słowem i modlitwy za Kościół. Są oni Bożymi posłańcami, sługami Słowa, występującymi w Imieniu Boga i przekazującymi nie swoje orędzie, ale Wolę Tego, Który ich posyła (1 P 1,21). 

Zadaniem diakonii prorockiej jest szczególnie przyjmowanie, rozeznawanie i ogłaszanie Słowa Bożego na spotkaniach modlitewnych naszej wspólnoty, a także w innych sytuacjach wskazanych przez Pana. Natomiast na spotkaniach formacyjnych diakonii uczymy się jak wzrastać w posłudze charyzmatem proroctwa, staramy się aktywnie poszukiwać Woli Pana i Bożego Słowa. Poznajemy także Tego, Który jest w nas sprawcą chcenia i działania zgodnie z Wolą Bożą - Ducha Świętego (Flp 2,13). 

Choć nie jest łatwo podjąć posługę prorocką, to jednak jej owoce umacniają nas i utwierdzają w ogromnej mocy Pana Boga, która towarzyszy każdemu posłanemu przez Pana. Niejednokrotnie nasi bracia i siostry ze wspólnoty dają świadectwo tego, jak Bóg przemienia ich życie przez konkretne Słowa wypowiedziane na spotkaniu przez proroków. To przekonuje nas o ważności służby prorockiej, wrażliwości na Boże natchnienia i gotowości do przekazania Słowa Bożego. Pragnieniem Boga jest, by wszyscy służyli sobie wzajemnie darem proroctwa, dlatego mówi: "troszczcie się o dary duchowe, szczególnie zaś o dar proroctwa" (1 Kor 14,1) oraz zapewnia, że wszyscy mogą otrzymać ten dar: "I wyleje potem Ducha mego na wszelkie ciało, synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą mieć sny, a młodzieńcy wasi będą mieć widzenia..." (Jl 3,1). Każdy z nas wezwany jest do tego, aby słuchać, przekazywać i wypełniać Słowa, które kieruje do nas Bóg.